دکتر واحدیان
دکتر واحدیان
دکتر واحدیان دکتر واحدیان
دکتر واحدیان
دکتر واحدیان
دکتر واحدیان

 
kk
 

انسداد و بسته شدن رگ خونی مانع جریان خون در داخل رگ می شود، بنابراین می تواند در خون رسانی به قسمتی از بدن و یا انتقال خون از آن ناحیه به سمت قلب اشکال ایجاد کند.

همچنین گاهی لخته از جای خود کنده شده و در داخل رگ به حرکت در می آید و با انتقال به سمت قلب و ریه، خطر آمبولی ریوی را ایجاد می کند که عارضه بسیار خطرناکی است و اگر به موقع و سریع تحت مداوا قرار نگیرد، ممکن است منجر به مرگ شود.

چگونه از ایجاد لخته در داخل عروق خونی پیشگیری کنیم:

برای جلوگیری از ایجاد لخته در داخل رگ های خونی، اصل مهم و اساسی کمک به تحرک بیمار و به جریان انداختن خون در داخل رگ ها است که در بیماران با نیازهای مختلف، با روش های خاص انجام می شود.

- در بیمارانی که نیاز به بستری طولانی مدت و یا استراحت مطلق دارند، برای جلوگیری از لخته شدن خون در داخل رگ ها از داروی هپارین یا انوکساپارین با تجویز پزشک استفاده می شود.

- در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، بعد از عمل بایستی با نظر پزشک و در اولین فرصت ممکن، بیمار از تخت پایین آمده و راه برود.

- تحرک داشتن به صورت منظم باعث افزایش جریان خون می شود و از تجمع خون جلوگیری می کند.

- در بیمارانی که قادر به راه رفتن نیستند و از نظر پزشک اجازه مصرف داروی ضد انعقادی را ندارند، وسیله ای به نام IPC به کار می رود که مانند کاف فشارسنج، دور ساق پای بیمار قرار می گیرد و به طور متناوب پر از باد و خالی می شود و شبیه انقباضات عضلانی، خون را در داخل رگ ها به جریان می اندازد، به این ترتیب از تجمع و لخته شدن خون جلوگیری می کند.

 
kk
 

مهمترین راه های درمان لخته داخل رگ شامل موارد زیر می باشد:

- جوراب های ضد واریس:

این جوراب ها با ایجاد فشار روی رگ های پا از جمع شدن خون در آن ها جلوگیری می کنند و مانع تشکیل لخته می شوند.

 
kk
 

- استفاده از داروهای حل کننده لخته:

داروهای خاصی هستند که با دستور پزشک برای از بین بردن لخته ها مورد استفاده قرار می گیرند. مصرف این گونه داروها در مراکز درمانی و تحت نظر پزشک انجام می شود چون خطر خونریزی به همراه دارند.

- استفاده از داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون:

این داروها از بزرگتر شدن لخته های موجود و تشکیل لخته های خونی جدید جلوگیری می کنند. در صورت بستری بودن بیمار معمولا درمان با داروی هپارین شروع می شود و بعد از ترخیص، داروی خوراکی وارفارین به مدت ۳ تا ۶ ماه توسط پزشک توصیه می شود.

- قرار دادن فیلتر:

برای بعضی افراد که از نظر پزشک اجازه مصرف داروهای ضد انعقاد را ندارند، وسیله ای چتر مانند به نام فیلتر در داخل عروق بزرگ قرار داده می شود که از حرکت تکه های کنده شده از لخته به سمت ریه ها جلوگیری می کند. کاربرد این وسایل با صلاحدید پزشک و طی عمل جراحی انجام می گیرد.